Het nieuwe jaar is alweer een eind onderweegs, we hebben pas een nieuwe legislatuur aangevat en het eerste kwart van deze eeuw zit er bijna op. Tijd voor reflectie dus, deze keer over het afgelopen jaar 2024.
Ondanks alle pleidooien voor vrede, verdraagzaamheid en wederzijds begrip woeden wereldwijd nog altijd oorlogen. Dat is onder andere het geval in Afrika, waaronder Oost-Congo maar ook dichter bij ons, in Oekraïne. Hopelijk wint de rede het binnenkort eindelijk van die onweerstaanbare drang naar steeds meer territorium, steeds meer macht. Elke oorlogsdaad brengt immers meer frustratie en afkeer mee, waarin de kiemen voor nieuwe conflicten kunnen groeien.
Een andere constante het afgelopen jaar zijn de gevolgen van de klimaatopwarming waar mensen over de hele wereld mee geconfronteerd worden: wateroverlast hier en bosbranden daar, mensen die in hun wanhoop niet meer weten waar naartoe. Begin vorig jaar kenden we ook in onze gemeente overstromingen. Gelukkig borrelt daar dan op een spontane manier telkens ook solidariteit op, want we weten: in nood staan we er niet alleen voor. Er zijn dus tekenen van hoop, voorbeelden die stichten zijn fakkels die lichten, zeker in het donker in het begin van het jaar. Zo ook in onze gemeenschap.
Het voorbije jaar werd opgevrolijkt door twee leerkrachten uit ons gemeentelijk onderwijs, die uitblinken in hun veelzijdigheid. Ten bewijze daarvan: hun prestaties in het Eén-programma Homo Universalis: Toon Verberckmoes bracht het nummmer 44 mee naar huis en Anke Demoor het nummer 2. Hun enthousiasme en toewijding brachten hen zover, onze leerlingen leefden elke week intens mee en waren fier op hun onderwijzers. En dat zijn wij ook! Proficiat, Anke en Toon.
Zij dragen dus zorg voor onze kinderen, maar andere inwoners dragen ook zorg voor de dieren. Zo iemand is Natascha Verbrakel. Zij bevordert de biodiversiteit door kleine gebaren, maar nog meer door de regelmaat die zij daarin opbrengt. Aan de zijkant van de bibliotheek in Schellebelle zorgt ze voor een mussenhuisje en zowel in de zomer als in de winter gaat ze na of er water voor onze gevleugelde vrienden beschikbaar is aan de bib en op het oud kerkhof in Schellebelle. Dank je wel, Natascha.
Een hond is dan wel een groter dier, maar vast en zeker de beste vriend van de mens. Af en toe voelen ze de onweerstaanbare drang om naar buiten te gaan en dat beseft Jan Faket maar al te goed. Hij deelt daarom al meer dan een half jaar zijn ruime weide om ook onze dieren te laten loslopen. Voor die belangeloze terbeschikkingstelling zijn vele mensen je dankbaar, Jan.
Luc Props genoot zonder zorgen van een heerlijke maaltijd op restaurant, toen de zaak opgeschrikt werd door een plotselinge paniekopstoot. Hij behield zijn koelbloedigheid en door zijn doeltreffend optreden redde hij het leven van een andere gast. Het leven hangt soms onverwacht van een ander af. Bedankt voor je snelle handelwijze, Luc.
Iets vergelijkbaars deed Yaren De Cock toen hij eind mei nietsvermoedend op Kloosterland liep, toen een klein meisje als bevroren op hem toe kwam gelopen. Hij merkte dat een woning verderop door dichte rook was bevangen, maar ging toch naar binnen en haalde zonder aarzelen een rolstoelgebruiker naar buiten. Eeuwige dankbaarheid daarvoor, Yaren.
En nog een edelmoedige daad stelde John Braem. Toen hij op de Dendermondsesteenweg reed, merkte hij een fietser op die in de langsgracht was beland. Hij reanimeerde de persoon in kwestie onmiddellijk ter plaatse. Ons leven hangt soms af van een gelukkig toeval en van mensen die van aanpakken weten. Proficiat voor je doortastend optreden, John.
Maar het leven is gelukkig niet alleen kommer en kwel. De schoonheid van het alledaagse leven vastleggen, dat is wat Evelien Van Den Bossche doet. Meer zelfs, in 2024 is ze uitgeroepen tot beste Belgische familiefotografe en scoorde ze ook internationaal. Mooie momenten vasthouden, dat maakt een mens gelukkig. Gelukgewenst, Evelien.
En nu een hoofdstukje sport. Wielrennen is bijzonder populair in onze contreien. Maar er staan wel regelmatige en intensieve inspanningen tegenover. Door zijn onverdroten inzet werd Ian Kimpe Belgisch Kampioen Omnium bij de nieuwelingen met winst in de scratch, tweede in de temporonden en winst in de afvalling en de puntenkoers. De toekomst is verzekerd.
Emma De Landsheere is bezeten door atletiek en meer bepaald door een meer technische discipline: het kogelstoten. Ook dat vraagt trainingsdiscipline en zo word je provinciaal kampioen bij de juniores.
En blijkbaar is het kogelstoten in onze gemeente aan een opmars bezig, want Lowie De Meyer veroverde in dat nummer twee Vlaamse titels het afgelopen jaar. Hij deed dat bij de kadetten.
Kenny Van Wesepoel is een voormalig inwoner van onze gemeente, maar bij ons legde hij de basis voor zijn onvolprezen prestatie door de Iron Man tot een goed einde te brengen. Dat betekent dus 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en tot slot 42 km hardlopen in één ononderbroken beweging. Om van te duizelen …
Lotte Van Heck is al vanaf haar zesde bezig met motorcross. In 2017 en 2018 werd zij Belgisch kampioen bij de Mini Ladies. Na een onderbreking door corona maakte zij de stap naar de dames open, waar leeftijd of inhoud van de motor geen rol spelen. In 2022 haalde zij een derde plaats, in 2023 een tweede en vorig jaar schoot ze de oppergaai af, tijdens haar laatste jaar bij de jeugd. Veelbelovende prestaties, wij volgen verder met belangstelling.
Van harte proficiat allemaal.
Tumbling is een veeleisende turndiscipline. Acrobatische elementen zoals flik-flakken, tempen en salto’s volgen elkaar daarbij in hoog tempo op. Lenigheid, kracht en coördinatie zijn essentieel. Met haar visuele beperking slaagt Sara Pavoncelli er elk jaar in zich te plaatsen voor het Vlaams Kampioenschap na telkens drie voorrondes en dat in de reguliere competitie, dus met gymnasten zonder beperking. Bovendien weet ze zich telkens weer in de top tien te positioneren en dat in combinatie met universitaire studies. Voor je inzet en volharding, Sara, verdien je een gouden medaille.
En dan was er met Potjesmarkt nog een warm initiatief vanuit ’t Veer. Nele De Meester, Jo Van Gasse en Kristof De Boever verkochten er T-shirts, petjes en truien met ‘Kapotjesmarkt’ erop gedrukt, echte hebbedingen. De opbrengst ervan is naar kinderen in armoede gegaan in de vorm van een feestpakketje dat vanuit onze sociale dienst is verdeeld onder gezinnen met kinderen. Ik heb gehoord dat er plannen zijn om die actie ook dit jaar weer op het getouw te zetten. Bedankt voor dat mooie gebaar alle drie.
Eindigen doen we in pure natuurlijke schoonheid, de schoonheid van onze gemeente, gevangen in de betoverende pracht van de beelden van Wesley Poelman. Hij weet de mooiste plekjes in onze gemeente op een ongeëvenaarde manier én op het gepaste moment vast te leggen. Dronebeelden, natuurfoto’s, alles komt terecht in een beeldendatabank, die hij gratis ter beschikking stelt, beschikbaar voor iedereen. Voor dat warme engagement willen we je van harte danken, Wesley.
